In het voorjaar van 1973, die samenviel met de restauratie van de straten en verschillende delen van de oude binnenstad van Pals, hadden twee inwoners van deze stad een gesprek over de staat van de uitgevoerde werken en het uiteindelijke resultaat daarvan, waarbij ze een lawine van bezoekers om deze prachtige omgeving te ontdekken en ervan te genieten.

Deze twee mensen zijn, de toenmalige burgemeester van Pals, de heer Pere Servià, en mijn schoonvader, de heer Josep Sicars, de eerste stelt de tweede voor dat in een magazijn voor landbouwproducten, gelegen onder het huis en met een deur naar de Placeta d’ In Bou, een barzaak beginnen om het verwachte aantal bezoekers te bedienen.
De Pedro de Pals Antico

Zo werd in de maand juni van datzelfde jaar de bar geopend, werden vier frisdranken en wat tapas geserveerd in een klein plaatsje en aan de weinige tafels op het plein.

Profiteren van de culinaire ervaring van oma Rosita (Dña.Rosa Martí), die gehard was ter voorbereiding op vieringen in particuliere huizen, bruiloften, doopfeesten, enz. En in de hoop tegemoet te komen aan de toenemende vraag naar restaurants in dit deel van de stad, besluiten ze, en zo beginnen ze, om de eetkamer te creëren en maaltijden buiten te geven in de maanden met de juiste temperatuur. Met een kleine menukaart gemaakt van volledig handgemaakte en traditionele gerechten uit de omgeving, met producten uit mijn boomgaarden en onze erven en met liefde en geduld die de gerechten de huisgemaakte smaak geven die zo gewenst is.
De Pedro de Pals Antico

Vanaf het eerste moment wordt deze geweldige kok geholpen door haar schoondochter, mevrouw Elena Ferragut, die van haar leert en gerechten en ideeën aandraagt ​​die het menu laten groeien en het plezier van de klanten. In de loop der jaren neemt haar dochter, mevrouw Rosa Maria Sicars, het stokje over, altijd hand in hand met haar moeder, en met nieuwe ideeën en veranderend met de tijd en de smaak van de klanten, bereikt ze het heden.

Het pand blijft klein, en dus verwerft mijn schoonvader in de loop der jaren de boerderij die vlak voor het oude restaurant ligt, waardoor er een nieuwe is ontstaan, ruimer met betere voorwaarden voor klanten.

Deze opent zijn deuren in maart 1985.

Op deze nieuwe locatie blijven we onze klanten bedienen, van wie velen al vrienden zijn (na 20 jaar trouw is dit normaal). Nieuw kennen en herinneren met de oude andere tijden, enkele vieringen en veel anekdotes.

Kortom, dit is een samenvatting van het geweldige kleine verhaal van El Pedró (wiens naam komt van het uitzichtpunt achter de kerk, tegenwoordig Josep Plá genoemd), drie generaties gewijd aan restauratie, en proberen een aangename herinnering aan Pals achter te laten, zijn keuken en zijn mensen.